Во галеријата „Мала станица“ при Националната галерија на Северна Македонија, се отвори изложбата „Не си одам дома“ на Клелија Живковиќ, дел од програмата на престижната награда „ДЕНЕС“, која ја организира „Факултет за работи што не се учат“ (ФРУ). Изложбата ќе трае 12 дена, нудејќи уникатен простор за интроспекција, емоции и размислување за сложените прашања на женската идентичност, угнетувањето и природата.
Женскиот крик во центарот на вниманието
Преку експресивен текст што ја отвора изложбата, Клелија Живковиќ ги поставува суштинските прашања за угнетувањето, гневот, љубовта и солидарноста. „Не си одам дома“ е крик против конвенциите што ги замолчуваат жените, а истовремено е поетска ода на темнината како простор на слобода и заштита. Креативниот процес зад изложбата ги опфаќа оживувањето, оплакувањето, и длабоката еротичност на распаѓањето, истражувајќи го односот меѓу човекот, природата и општествените структури.
„Се плашиш ли да бидеш непријатна? Те нарекуваат ли луда кога си лута? Како ги загушуваш твоите крици од болка, бес, задоволство? Каде ја криеш твојата љубов? Во што ја маскираш твојата солидарност? Каква приказна за тебе ти беше понудена како поприфатлива од вистината?
Кога бев девојче, сакав да бидам вештерка, не принцеза што трпеливо мечтае по принцот. Сакав да бидам бушавата, паметната и слободната жена што зборува со животните, ги познава билките и не се плаши од темнината на шумата. Напротив, таа и темнината се штитат една со друга.
Не станав вештерка од бајка, но секогаш ја чувствувам темнината. Сакам и јас како неа да се замоткам околу дебелите корења на старите дрвја. Да продрам низ влакната на мовта и да се засолнам под капите на печурките. Да одморам во студен поток, да се искачам до најгорната гранка на највисокото дрво и да го набљудувам светот под месечината.
Тишината во темнината е поинаква од тишината на денот. Кога ќе стивне денот, шепотот најјасно се слуша. Изговореното и премолченото женско знаење. Молитвите и баењето долги колку еден здив. Насилството од кое се штитиме една со друга. Насилството што си го нанесуваме една на друга. Ужасот, кој го обзема односот што некогаш бил безбеден. Она што не си дозволуваме да го именуваме, а кое клокоти во нашите клетки и не дозволува да биде занемарено.
Угнетувањето на нашата планета и на нашите тела се иста приказна. Расткајувањето на светот што умира може да се случи само со љубов и грижа. Оваа изложба е мојот пренос од меѓусветот. Од несветот. Од разсветот. Ја сочинуваат неуредноста на оживувањето, блуењето на насилството, живоста на оплакувањето, еротичноста на распаѓањето. Му ја посветувам на мојот вресок.“ - Клелија Живковиќ
Простор меѓу светови
Изложбата, како што самата авторка ја опишува, е „пренос од меѓусветот“, каде што животот, насилството и оплакувањето се преплетуваат. Делата, создадени во периодот од 2023 до 2024 година, ги рефлектираат длабоките прашања за тоа како угнетувањето на женското тело е дел од истата приказна како угнетувањето на планетата.
Клелија Живковиќ: Глас од границите меѓу човекот, природата и дизајнот
Клелија Живковиќ (1989) е трансдисциплинарна дизајнерка од Скопје, чија работа ги спојува уметноста, дизајнот и истражувањето на општествените и еколошките прашања. Нејзината практика се базира на прототипирање како истражувачки и продукциски формат, со што ги отвора прашањата за улогата на дизајнот во обликувањето на нашата колективна реалност.
Една од нејзините значајни реализации е проектот „Прототипирање на нежноста: личен запис од светот во изумирање“, уметничка книга и изложба поддржани од Студио Приватен Принт, каде нежноста ја истражува како квалитет на границата помеѓу две битија, битие и опкружувањето. Во 2022 година, нејзиниот проект „Дизајн за оживување“, кој ги мапира современите дизајн практики и интерсекционалната екологија, ѝ ја донесе наградата „Ладислав Баришиќ“ од АИКА Македонија. Со овој проект, таа развива методологија која одговара на светот обликуван од прекумерната потрошувачка и експлоатацијата на ресурсите.
„Не си одам дома“ е продолжение на нејзините истражувања за начинот на кој уметноста и дизајнот можат да го поттикнат општествениот дијалог, сочувствителноста и новите перспективи во време на глобална и лична криза.
Награда „ДЕНЕС“: Платформа за млади уметници
„Не си одам дома“ е дел од наградата „ДЕНЕС“, која има за цел да ги поддржи младите уметници во Северна Македонија. Организирана од „Факултет за работи што не се учат“ (ФРУ), наградата секоја година ја слави креативноста и иновативноста на локалната сцена. Преку изложбата на Живковиќ, публиката има можност да сведочи на уметничка визија што ги спојува личните и колективните искуства, испишувајќи наратив кој преминува граници.
Посетете ја „Мала станица“
Изложбата е отворена за јавноста и достапна за посетување во текот на следните 12 дена. Оваа уникатна уметничка приказна е повик за размислување за личните и општествените приказни што ги носиме и прераскажуваме.
📍 Галерија „Мала станица“
📅 Траење: 12 дена
Повеќе од Клелија Живковиќ ОВДЕ.
Comments