Во смела и контроверзна акција која предизвика понатамошни дискусии за уметничкиот израз и феминистички активизам, уметницата од Франција и Луксембург, Дебора де Робертис( Deborah De Robertis) организираше интервенција со означување со „ #MeToo“ на неколку дела, вклучувајќи го и познатото дело „Потеклото на светот“ на Гистав Курбе во Помпиду центарот на 6 мај. Инфамозната слика на Курбе, позната по својот детален приказ на вулва, беше украсена со ознаката “MeToo”(јас исто така) од страна на две жени, акт изведен под заштитното стакло.
Интервенцијата вклучуваше и други дела во музејот, кој моментално е домаќин на изложба поврзана со францускиот психоаналитичар Жак Лакан, кој некогаш бил сопственик на делото на Курбе. Значајно е да се напомене дека на де Робертис контроверзиите не и́ се непознати; нејзините минати перформанси вклучуваат исто така смели акти во престижни париски институции, каде што таа директно се вклучуваше во контекстот на славните уметнички дела.
Овој последен перформанс беше обележан и со кражба на вез на визуелната уметница Анет Месажер насловен „“I Think Therefore I Suck“, предизвикувајќи предизвикување на традиционалните конвенции за курирање и сопственост на уметноста. Во друго видео објавено на Vimeo, Де Робертис се чини дека го отстранува делото од рамката пред да го стави во темна торба.Де Робертис ги бранеше своите акции како став против патријархалното насилство и мизогинистички поделби што преовладуваат во светот на уметноста, повикувајќи ги сите маргинализирани и недоволно застапени групи да ги изразат своите фрустрации и да ги предизвикаат постојните динамики на моќ.
Во 2017 година, де Робертис беше обвинета за сексуален егзибиционизам за настап во Лувр кој вклучуваше изложување пред „Мона Лиза“ додека извикуваше „Мона Лиза, моја пичка, мои авторски права“ преку мегафон. Додека беше ослободена од обвинението за сексуален егзибиционизам, таа на крајот доби 35-часовна јавна казна со општествено корисна работа поради гризење на јакната на чуварот кога нејзиниот настап беше насилно прекинат.
Таа, исто така, беше уапсена за голи изведби во Европска куќа на фотографијата и Музеј на декоративни уметности во Париз, и во Светилиштето на Пресвета Богородица од Лурд, едно од најсветите места во Франција во христијанска вера.
Посебно видео објавено заедно со најновиот настап на Де Робертис се чини дека го прикажува уметничкото дело на Месаџер виси во спалната соба каде Бернард Маркаде, еден од кураторите на изложбата на Лакан, е прикажан како лежи на кревет додека разговара со уметникот. Во отвореното писмо објавено покрај настапот, Де Робертис ја обвинува Маркаде дека сексуално ја злоставувал кога имала 26 години.
Претседателот на обвинителството Ив Бадорк, ја потврди информацијата за апсењето на двете жени вклучени во инцидентот, иако имаше информација дека подоцна биле пуштени. Инцидентот траеше само неколку моменти, но предизвика широка дебата за границите на активизмот во простории посветени на зачувување на уметноста. Францускиот министер за култура, Рашида Дати (Rachida Dat)i, ја критикуваше акцијата, тврдејќи дека самата уметност треба да биде доволно моќен медиум на општествени прашања без потреба да се претвори во директен и буквален протестен знак.
Како што дијалогот се развива, уметничкиот свет и јавноста се борат со пресекот на застапувањето и зачувувањето, размислувајќи за ефективните граници на протест во местата на културното наследство.